| Pleione | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Pleione są niewielką grupą pięknych, głównie naziemnych, ale czasami epifitycznych lub litofitycznych, miniaturowych storczyków. Nazwa tego rodzaju pochodzi od Pleione, matki Plejady (w mitologii greckiej). Do rodzaju Pleione należy około 20 gatunków.
Opis[]
Storczyki o niezwykłej budowie sympodialnej. Mają stosunkowo duże, gąbczaste, prawie kuliste lub gruszkowate pseudobulwy. Każda pseudobulwa jest aktywna tylko przez okres jednego roku. W tym czasie wytwarza jeden lub dwa harmonijkowe liście o długości od 15 do 30 cm, które następnie gubi jesienią. Pseudobulwy pozostają nieaktywne, dopóki nowe przyrosty nie zaczną się pojawiać. Dopiero wtedy pseudobulwa wytwarza korzenie i krótką szypułkę. Taka pseudobulwa jest aktywna do końca swojego kwitnienia. Potem cały cykl zaczyna się od nowa.
Kwiatostan wyłania się z wierzchołka nowego pędu na wiosnę lub jesienią. Nowe pędy rosną z podstawy pseudobulwy. Rośliny są zapylane przez trzmiele.
Występowanie[]
Występują w południowej Azji u podnóża Himalajów, Indiach, Myanmaru,Tajlandii, Laosie, Wietnamie i Chinach. Są dobrze przystosowane do niskich temperatur, a nawet na mróz. Jednak kilka gatunków preferuje wyższe temperatury. Rosną w siedliskach z bardzo przewiewnym podłożem, na skałach pokrytych mchem, a także na gołych lub pokrytych mchem gałęziach drzew na wysokości od 600 do 4200 metrów.
Uprawa[]
Rośnie w płytkich pojemnikach z podłożem zawierającym korę i mech torfowiec, albo 50 % torfu i 50 % perlitu. Podłoże powinno trzymać wilgoć oraz mieć dobry drenaż. Storczyk ten powinien być zraszany systematycznie podczas okresu wzrostu. Zraszanie należy wstrzymać, gdy liście opadają. Powinien być zraszany lekko, podczas spoczynku należy trzymać go w suchym podłożu. Podczas zimy należy utrzymywać niższe temperatury co najmniej jeden do dwóch tygodni. Ogólna zasada jest taka, aby nie podlewać rośliny zbyt obficie wiosną, gdy wzrastają młode korzenie. Podlewanie powinno być zatrzymane, wskazane jest nieznacznie wilgotne podłoże, tak aby nowe korzenie mogły szukać wilgoci. W tym czasie należy również zadbać o prawidłowe nawożenie. Podczas okresu wzrostu należy utrzymać temperaturę od - 9 ° do 24 ° C. W okresie spoczynku wytrzymuje temperatury od -4° do 10 °C.
Nazewnictwo[]
Powszechnie znane nazwy tego rodzaju powstały na cześć Wschodu: Himalajski krokus, Indyjski krokus, Pawi storczyk.
Synonimy[]
- Gomphostylis Wall ex Lindley 1836[1837]
Taksonomia[]
Rodzaj został opisany przez Davida Dona w 1825. Opis rodzaju oparty był na Pleione praecox i Pleione humilis. Wcześniej Sir James Smith opisał te gatunki jako gatunki Epidendrum.
Autorzy tacy jak Lindley, Reichenbach i Hooker nie postąpili jak Don. Umieścili Pleione jako część rodzaju Coelogyne. Rodzaj został dokładnie opisany przez Rolfe w 1903, zauważył on znaczące różnice takie jak specyficzna warżka i inna budowa liści.
Obecnie, wydzielamy dwie sekcje w rodzaju Pleione, który został podzielony ze względu na okres kwitnienia i liczbę kwiatów oraz liści.
- sekcja Pleione (obejmuje rośliny kwitnące jesienią) : Pln. x lagenaria, Pln. maculata, Pln. praecox, and Pln. saxicola
- sekcja Humiles (obejmuje rośliny kwitnące wiosną) : Pln. albiflora, Pln. bulbocodioides, Pln. chunii, Pln. x confusa, Pln. coronaria, Pln. formosana, Pln. forrestii,¨Pln. grandiflora, Pln. hookeriana, Pln. praecox, Pln. x kohlsii, Pln. limprichtii, Pln. pleionoides, Pln. scopulorum, Pln. yunnanensis
Gatunki[]
Naturalne Hybrydy[]
- Pleione × barbarae (Pln. bulbocodioides × Pln. grandiflora)
- Pleione × christianii (Pln. yunnanensis × Pln. forrestii)
- Pleione × confusa (Pln. albiflora × Pln. forrestii)
- Pleione × kohlsii (Pln. aurita × Pln. forrestii)
- Pleione × lagenaria (Pln. maculata × Pln. praecox)
- Pleione × taliensis (Pln. bulbocodioides × Pln. yunnanensis)
Odniesienia[]
- C. Z. Tang & I. Butterfield. 1983. The genus Pleione. Curtis’s Bot. Mag. 184: 93--147.